jueves, 4 de octubre de 2012

De atajos, mentiras y el mejor camino


Beti korrika eta presaka ibiltzen gara. Dena azkar lortu nahi dugu eta betiko balioak (esfortzua, pazientzia etab.) ez daude modan. Egokia da horrela ibiltzea eta pentsatzea eskuen artean daukaguna aurrera eramateko? Hor dago koxka, ea ze deritzozue hurrengo hausnarketa.

Se suele decir que las prisas no son buenas para nada, sin embargo nos pasamos el día corriendo e intentando exprimir el poco tiempo que tenemos, tiempo que, por otra parte, es el mismo para todos: 24 horas/día.

Cuando nos planteamos aprender algo nuevo también caemos en la trampa y nos proponemos alcanzar rápido los objetivo que nos hemos planteado. Este es un mal común del que, desde hace años, pretenden sacar provecho las editoriales, con títulos como "Aprende inglés en 7 días" o incluso "Aprende a programar en 24 horas" (será a programar el vídeo, porque en 24 horas...lo veo difícil).

Evidentemente todo esto es mercadotecnia y cualquiera puede entender que si el libro tiene 500 páginas va a ser durillo digerirlo en el plazo de una semana. La cuestión es ¿a qué viene tanta prisa? Nos están ofreciendo atajos que aceptamos, a sabiendas de que realmente no vamos a aprender nada con fundamento.

También hay quien pretende explicar como "Adelgazar sin esfuerzo" o escribe una "Guía fácil para tocar la guitarra" (cosa que es factible, ya que tocar la guitarra sí es fácil... otra cosa es lograr que suene bien). En este caso, lo que se busca es lograr objetivos sin esfuerzo, aunque no se hace mención al tiempo de dedicación necesario, porque va en contra del propio título, que para ser correcto debería ser algo así como "Guía fácil para tocar BIEN la guitarra dedicandole 20 minutillos durante los próximos 25 años".

Basta de mentiras, no hay atajo posible. Para conseguir ser buen@ en cualquier cosa, es necesario tiempo y esfuerzo, y tener claro que la práctica diaria no siempre va a ser divertida, especialmente, cuando no tengas un buen día.

Parece probado que hacen falta 10.000 horas de trabajo sobre una materia para ser un auténtico experto en algo. Esto equivale a unos 10 años con una dedicación diaria de unas 4 horas. Teniendo en cuenta que un ciclo formativo de grado superior de 2 años tiene una duración de 2.000 horas, eso implica que llevas el ritmo adecuado (1.000horas/año) y que cuando termines el ciclo habrás hecho la quinta parte del camino que te llevará a ser expert@.

Así que si nunca aprendiste autodisciplina para enfrentarte a lo que te aburre y continuar con ello, o si eres de ese tipo de personas que tiene miedo a fallar y se rinde ante la primera dificultad... ha llegado el momento de cambiar, cosa que sí es posible, tal y como comentamos en entradas anteriores.

En definitiva, lo que estoy dando por sentado es que:
1. Para aprender, lo mejor y más efectivo es el "peor camino" que te puedes imaginar, el del esfuerzo y la paciencia. Y no es ni rápido ni lento, ni mejor ni peor, es... como tiene que ser.
2. La especialización es necesaria. Es lo que te puede hacer que resultes interesante a la hora de buscar trabajo, lo que te puede ayudar a emprender y la demostración palpable de que disfrutas con lo que haces.

Aquí comienza el camino. Espero que dentro de 10 años estés donde quieras estar. La cuestión es, ¿estás dispuest@ a hacer lo que hay que hacer?

Photo Credit: http://www.flickr.com/photos/stignygaard/

No hay comentarios:

Publicar un comentario